Her anne ve babanın çocuğunun ihtiyaçlarının en iyi ve güzel bir şekilde karşılanmasını isteyeceğini belirten uzmanlar, bir kısım ebeveynin, zamanında elde edemediği bazı imkanları yetersizlik duygusu ile bilinçsiz ve abartılı bir şekilde çocuklarının önlerine serme duygusu içine girebildiğini söyledi. Her çocuğun temel ihtiyaçlarının yanında anne ve babanın hoş görüp çocuklarına sundukları fırsatların olmasının normal olduğunu ifade eden uzmanlar, bu imkan ve fırsatlarla zamansız ve abartılı bir şekilde tanışan çocuklarda, doyumsuzluk ve sorumsuzluk duygusu yanında bazı davranış bozukluklarının da görülebildiğini dile getirdi.
Çocuğa verilecek cep harçlığının da sorun olabilecek konulardan biri olduğunu anımsatan uzmanlar, “Cep harçlığında dikkat edilmesi gereken bazı noktalar bulunuyor. Harçlık, ne zaman, ne kadar verilecek, nerede kullanılacak, ihtiyaç var mı gibi konular netleştirilmelidir. Çocuklara verilecek cep harçlığındaki asıl amaç küçük yaştan itibaren parayı kullanabilme ve idare edebilme kabiliyetini geliştirmektir. Çocuklara verilecek cep harçlığı, onların arkadaşlarından farklı kalmayacağı yaşta başlanmalı. Genellikle bu dönem ilköğretim çağına başlama devresine denk gelmektedir. Harçlık, arkadaşlarınınkinden ne çok fazla ne de çok az şeklinde ayarlanmalıdır. Harçlığın fazla verilmesi çocuğun bunu arkadaşlarına karşı bir güç gösterisi olarak kullanmasına ve savurgan olmasına yol açabilir. Bu, ilerleyen yaşlarda ise tatminsizlik ve doyumsuzluk hislerinin yerleşmesine neden olabilir. Harçlığın az verilmesinde ise çocuk arkadaşlarının yanında eziklik hissi yaşayabilir. Bu duyguyu ortadan kaldırmak için davranış bozukluklarından çalma gibi durumlara başvurabilir. Harçlık verilirken kardeşler arasında denge sağlanmalı, farklı yaşlardaki kardeşlere aynı harçlık verilmemelidir. İlköğretimin ilk aşamalarında harçlık günlük, ilköğretimin ikinci aşamasına doğru ise haftalık verilmelidir. Harçlık miktarı, anne - baba ve çocuğun birlikte olduğu bir ortamda belirlenmeli, verilebilecek miktar da çocuğa makul bir şekilde izah edilmelidir. Anne ve babalar, çocuklarıyla harçlıklarıyla neler yapmak istedikleri, ne gibi yerlerde kullanmak istedikleri konusunda konuşmalı, talimatlar yerine öneriler sunmalıdır. Verilen cep harçlığı, okul başarısı ile bağdaştırılıp bir ceza aracı olarak kullanılmamalıdır. Cep harçlığı verilirken ‘ben çektim, çocuğum çekmesin’ anlayışı yanlıştır. Abartılı harçlık doyumsuzluğa, kısıtlı harçlık ise ‘değersiz olduğunu düşünme’ ve sonucunda saldırganlık ve itaatsizlik duygularına dönüşebilir. Anne ve baba, iyi bir rehberlik yapabilirse, bazı hedefler koyarak çocuğunun parayı ihtiyacı kadar harcayıp geri kalanını biriktirmesine, sabır ve parayı daha etkin kullanabilme kabiliyetlerinin gelişmesine yardımcı olabilir” diye konuştu.
Çocuğa verilecek cep harçlığının da sorun olabilecek konulardan biri olduğunu anımsatan uzmanlar, “Cep harçlığında dikkat edilmesi gereken bazı noktalar bulunuyor. Harçlık, ne zaman, ne kadar verilecek, nerede kullanılacak, ihtiyaç var mı gibi konular netleştirilmelidir. Çocuklara verilecek cep harçlığındaki asıl amaç küçük yaştan itibaren parayı kullanabilme ve idare edebilme kabiliyetini geliştirmektir. Çocuklara verilecek cep harçlığı, onların arkadaşlarından farklı kalmayacağı yaşta başlanmalı. Genellikle bu dönem ilköğretim çağına başlama devresine denk gelmektedir. Harçlık, arkadaşlarınınkinden ne çok fazla ne de çok az şeklinde ayarlanmalıdır. Harçlığın fazla verilmesi çocuğun bunu arkadaşlarına karşı bir güç gösterisi olarak kullanmasına ve savurgan olmasına yol açabilir. Bu, ilerleyen yaşlarda ise tatminsizlik ve doyumsuzluk hislerinin yerleşmesine neden olabilir. Harçlığın az verilmesinde ise çocuk arkadaşlarının yanında eziklik hissi yaşayabilir. Bu duyguyu ortadan kaldırmak için davranış bozukluklarından çalma gibi durumlara başvurabilir. Harçlık verilirken kardeşler arasında denge sağlanmalı, farklı yaşlardaki kardeşlere aynı harçlık verilmemelidir. İlköğretimin ilk aşamalarında harçlık günlük, ilköğretimin ikinci aşamasına doğru ise haftalık verilmelidir. Harçlık miktarı, anne - baba ve çocuğun birlikte olduğu bir ortamda belirlenmeli, verilebilecek miktar da çocuğa makul bir şekilde izah edilmelidir. Anne ve babalar, çocuklarıyla harçlıklarıyla neler yapmak istedikleri, ne gibi yerlerde kullanmak istedikleri konusunda konuşmalı, talimatlar yerine öneriler sunmalıdır. Verilen cep harçlığı, okul başarısı ile bağdaştırılıp bir ceza aracı olarak kullanılmamalıdır. Cep harçlığı verilirken ‘ben çektim, çocuğum çekmesin’ anlayışı yanlıştır. Abartılı harçlık doyumsuzluğa, kısıtlı harçlık ise ‘değersiz olduğunu düşünme’ ve sonucunda saldırganlık ve itaatsizlik duygularına dönüşebilir. Anne ve baba, iyi bir rehberlik yapabilirse, bazı hedefler koyarak çocuğunun parayı ihtiyacı kadar harcayıp geri kalanını biriktirmesine, sabır ve parayı daha etkin kullanabilme kabiliyetlerinin gelişmesine yardımcı olabilir” diye konuştu.
Editör
