On numara bir yatırım olmuş!
Erzurum Şehir Hastanesi’ne yolunuz düştü mü bilmiyoruz ama biz çıkmak isterken bir defalarca yolumuzu şaşırdık...
Maşallah!
Sübhanallah!
Dön dön bitmiyor, gez gez sonu gelmiyor...
Estetik deseniz var, zerafet deseniz var, imkan deseniz o da fazlasıyla var...
Blok blok...
Sütun sütun mübarek...
Hani Bölge Eğitim ve Araştırma Hastanesi gözümüze çok büyük geliyordu ya, Şehir Hastanesi’nin yanında bildiğiniz minik bir kuş gibi kalmış...
Allah elbette kimseyi hastanelere düşürmesin ama buralarsız da etmesin yani!
Bundan 20 yıl önceki hastane koşullarına kıyasla bugün geldiğimiz nokta, kim ne derse desin her türlü takdirin üstündedir...
Hatırlayınız!
Televizyonlarda 1990’lı yıllardaki reality haber programlarını...
Uğur Dündar’lar...
Fatma Girik’ler, hemen her gün bir hastane rezaletini gün yüzüne çıkartır, hastalara çok görülen insani muameleyi gündeme taşırdı...
Koridorlarda bekleşen insanlar...
Bahçelerde yatan refakatçiler...
Hastane odaları; Peyami Safa’nın 9. Hariciye Koğuşu adlı romanının canlandırılmış haliydi sanki de...
İlaç kuyrukları...
Hastanelerde rehin kalmalar...
Bıçak parası rezaleti...
Ölüme terkedilen insanlar....
Sonra böbreğinizi satacak olsanız ödeyemeyeceğiniz ilaç fiyatları...
İnanır mısınız, bunları sayarken bile ürperiyoruz oturduğumuz yerde...
Ve bugün...
Devlet Erzurum’a Şehir Hastanesi değil de, bildiğiniz Şehir Oteli yapmış adeta...
Emeği geçenlerin ölmüşlerine rahmet...
Her birine ayrı ayrı teşekkür etmek bile az gelir biliyoruz, ancak bizim gücümüz de buna yetiyor işte...
Ne diyelim, Allah devlete millete zeval vermesin...
Allah, hastanemizi hayırlı, uğurlu kılsın; dışı gibi içi ve içindekileri de takdire layık etsin...
Etsin ki, yarın bir gün kalkıp da; “Kümbet büyük ama içinde evliya yok!” demesin hiç kimse!
Biz de demeyelim...
Dedirtmeyelim de...
kim karnı açken yada borçluyken oturduğu evi yıkıp yenisini yapar? Sorumsuz olan bunu yapar.