Yaparsınız, niye yaptı?
Yapmazsınız, niye yapmadı?
Tutarsınız, niye tuttu?
Tutmazsınız, niye tutmadı?
Şaşırdınız, öyle değil mi?
Hemen anlatalım:
Efendim, Erzurum’da hangi makamda olursanız olun, ister bir siyasetçi olun ister bir bürokrat yahut isterseniz bir belediye ya da STK başkanı…
Hak etmişliğiniz bir yana da, nahak yere eleştirilmişliğiniz yoksa tarihe geçmişsiniz demektir… Kaldı ki, Erzurum’da bu manada tarihe geçmiş olan bir tek kişi de yoktur hani!
Adam belediye başkanı, çırpınıyor, didiniyor, koşuyor, koşturuyor…Ama bir bakıyorsunuz çıkmış bir-iki lavuk, eleştiridir ki yapıyor…
Hayır, içi dolu olsa söylediklerinin yahut çizdiklerinin anlarız da; fındık kabuğunu dolduracak türden bir mesele bile yok ortada…
Sırf husumet…
Üstüne birilerinin de gazı var tabi…
Sonra adı ne?
Gazetecilik…
Son zamanların modası da bu oldu zaten…
Öneride bulunmak yok, çözüm üretmek yok, sorun ya da durum tespiti yok, ancak yapılan bir iş üzerinden yardır da yardır!
Yemezler bunu aslanım!
Hele biz hiç yemeyiz!
Bizim buralarda bir laf vardır; hoplayan, zıplayan, bir iş yaptığını zanneden ama aslında hiçbir halta yaramayanlara “at kuyruğu” derler…
Şimdi de bu!
Aklı sıra küheylana bağlamış şu sıralar; bir o yana koşuyor, bir bu yana koşuyor…
Habercilik yapıyor güya!
Hele yavaş gel delikanlı!
Çalışan adama diş de bilenmez, kuyruk da sallanmaz, bilesin!
Haaa!
Eğer ki “ben bildiğimi okurum” dersen; bilediğin dişlerinden de olursun, o yok yere salladığın at kuyruğundan da…
İlahi adalet var zira…
İncitirsen, incinirsin… Kırıp dökersen, kırılır dökülürsün…
Hülasa delikanlı!
Ettiğin kadarını da bulursun yani…
Bizden söylemesi…
