Erzurum’un düşman İşgalinden Kurtuluş’un 100’üncü yıl dönümünü kutladığımız bugünde sahada yine kazanamadık gitti.
Tam onbir maça çıktı deplasmanda çektiğimiz üç puan acısı…
Hem de öylesine acı bir skor ki; Denizli’den alınan 2-1’lik yenilgi…
Ağır bir tahribat oluşturdu Dadaşta…
Devre arasında adeta kapımıza kadar gelen Mehmet Akyüz’ün yüzüne bile bakmadan başka kapılarda umut aradık.
Ne bileyim durup dururken, tanıdığımız bildiğimiz bir Mehmet Akyüz’ü alternatif olarak düşünmek yerine, gittik ta; Finlandiya’dan bulduk getirdik Demba Savage’yi…
Henüz biz Demba’nın bir numarasını göremedik, ama Mehmet Akyüz dün Denizlispor adına sahada ’10 numara’ iş çıkardı vallahi…
Mehmet kendi çaldı kendi oynadı.
İki gol attı bir topu direkten döndü.
Denizli’ye hayat veren iki öpücük gönderdi Mehmet…
***
Ha unutmadan, bir de yine devre arasında Dadaşın kapısından dönen bir İsmail Haktan Odabaşı vardı.
O da, erken sakatlanıp çıkmasaydı, çok çorap öreceği belliydi Dadaş’a…
***
Maçı şöyle kısa bir şekilde özetleyecek olursak, Teknik Patron Mehmet Altıparmak, üç ön libero ile sahaya çıktı.
Jasmin Scuk, Taylan Antalyalı ve Metin Yüksel…
‘On numarasız’ oynadı takım.
On numara pozisyonundaki Gökhan Karadeniz 75’de Taylan’ın yerine oyuna girdi.
Ne yapabilirdi ki, onbeş dakikada, bir şey yapamadı da zaten.
***
Maça aslında iyi de başlamıştı Dadaş. Her şey kontrolündeydi Mavi-beyazlıların…
15 ile 20’inci dakikalar arasında Bein Sports sahadaki vasat futbol karşısında Denizli tribünlerine odaklandı.
Büyük bir coşku vardı Yeşil-siyahlı tribünlerde…
Ne yalan söyleyeyim, 5 dakika ara vermeden süren tezahürat karşısında şapka çıkarttım, Denizli taraftarına…
Ama tribündeki ‘Horoz’ların sesini Nobre kesti.
Erhan Çelenk’in şutu 20’inci dakikada kaleci Asil Kaan’dan döndü, Nobre Denizli’ye cezayı kesti, topu ağlara göndererek…
Bu golden sonra her şey Dadaş’ın kontrolünde geçti.
Hocası Fatih Tekke’nin tribünde olduğu maçta, ev sahibi ekibin imdadına devre arası yetişti.
***
Soyunma odasında Denizlili futbolculara ne söylenmiş, ne taktik verilmiş bilinmez, ama ikinci yarıda bambaşka bir Denizlispor vardı, sahada…
Rakibi ısıran, golü isteyen ve maçı kazanmayı arzulayan bir Denizli izledik.
47’inci dakikada Kappel’in kaçırdığı penaltıya rağmen, inançlı bir Denizli vardı sahada…
50’inci dakikada Burhan Eşer’in mutlak pozisyonda skoru 2-0 yapacağı anda, topa istediği vuruşu yapamaması bence maçın kader anıydı.
Bu pozisyondan sonra Denizli daha da cesaretlendi. 66’da Mehmet Akyüz’ün direkte patlayan topu, Erzurum’un gidişatının hiçte iyi olmadığı mesajını verdi.
Nitekim korktuğumuz başımıza geldi, ‘Ecel geldi cihana baş ağrısı bahane’ misali…
Mehmet Akyüz ile 68 ve 75’te peş peşe gelen Denizli’nin iki golünden sonra, her türlü riski aldı, Mehmet Altıparmak ama nafile…
Çünkü iş işten geçmişti. Atı alan Üsküdar’ı çoktan geçmişti.
Daha çok isteyen ve arzulayan Denizli maçı kazandı, hem de kendi açısından hayati bir karşılaşmayı zaferle noktaladı.
Üstelik te maçta üç oyuncusunu sakat veren ve mecburi değişiklikler yapmak zorunda kalan Horoz, altın değerinde bir galibiyete imza attı.
Biz önümüzdeki maçlara bakacağız.
Son sözüm kim istememişti o, Mehmet Akyüz’ü…
Gördün mü? nasıl mahcup etti bizi…
Erzurum’un Düşman İşgalinden Kurtuluşunun 100’üncü yıl dönümünü kutlayarak huzurlarınızdan ayrılırken, Kahraman ecdadımızı saygı ile yad ediyorum. Hoşça kalın.
