Havalar soğudu…
Kar dağları kapladı…
Bacalardan dumanlar tütmeye başladı…
Bu cümleler kimi şehirler için hesapta olmayan zorlukların habercisi olabilir.
Ancak Erzurum ve elbette doğu için her yıl kurulması doğal cümlelerden sayılır.
O halde kışın zorluklarını ön plana çıkarmak yerine, yararlarından bahsetmenin daha akıllıca olduğunu söylememiz yanlış olmaz.
En başta kış turizmi.
Dağın o büyüleyici, karlarla kaplı heybetli manzarası.
Bakmaya doyamayacağınız güzellikler arasında en ön sıralarda değil midir?
Sonra çocukların heyecanı…
Kartopu…
Kardan adam…
Kızak…
Bütün bunları çocukluğu Erzurum’da geçipte yaşamayan ve tatlı bir hatıra olarak zihninde tutmayan sanırım yoktur.
Ama işe şöyle de bakabiliriz…
Arkadaşın kartopunun içindeki taş çok canımı yakmıştı…
Kardan adamımızı gece gelip bozanları hiç unutamam…
Kızak kayarken duvara toslayışımın hatırası hâlâ alnımdadır.
Bütün bu kazalar elbette kışın dikkatli davranmamız gerektiğin bize hatırlatır ama onu sevmememiz için bir sebep teşkil edemez.
Hele kış için “kara” ifadesini kullananlar var ya, onlar gerçekten çok ayıp ediyorlar.
Yıllık su ihtiyacımızı en fazla karşılayan…
Bir sonraki yazın kurak geçmesini engelleyen…
Mikropların bizi hasta etmesini önleyen ve daha pek çok ihtiyacımıza çözüm üreten bir sonuça “kara” “kötü” ifadelerini kullanmak en basit şekliyle şükürsüzlük olur.
Anadolu’nun doğusu kışla anılan ve nimetlerinden yararlandığı gibi zorluklarına da katlanmak zorunda olan insanların yaşadığı coğrafyanın adıdır.
Çocuklarımıza kış mevsimini ve kar yağışını bir bela olarak anlatıp onların psikolojilerini bozmamalıyız.
Üstelik öğrencilerin başarılarını artıran belki dolaylı ama çok önemli bir etmendir soğuk!
Sokağın cazibesi azaldığı için herkesi evde oturmasına ve daha çok okuyacak, çalışacak zaman bulmasına sebep olabilir.
Kışla ilgili babalarınız, dedeleriniz size neler anlattı bilemiyorum ama…
Siz muhakkak çocuklarınıza güzel şeyler anlatın.
Çünkü kış ve kar gerçekten güzeldir.
Kara değil bembeyazdır!
