Sorunlar ve çözüm yolları birbirlerinin devamıdır.
Yeter ki, kötü niyet, çıkar, rant endişesi olmasın.
Hayat varsa sorun olacaktır ve insan varsa onu en güzel şekilde çözüme ulaştıracak bir enerji bulunacaktır.
Esasen dünyanın en büyük derdi sorunlar değil insansızlıktır!
Buna siz insafsızlıkta da diyebilirsiniz!
Esasında vicdansızlık kökünden gelir insafsızlık.
Hepsi bir araya gelince de insansızlık o yere hakim olur.
Bakın Suriye’ye, Irak’a, Filistin’e her çözümsüzlüğün ardında vicdansızlığın hakim olduğu insan kılığında olmalarına rağmen insana benzemeyen beşerler görürsünüz.
İçeriye de bakmak lazım, bu acı tabloyu illa büyük resimde görmeye gerek yok!
Ağlayan her bebeğin gözyaşlarının arkasında insansızlık vardır.
İstismara uğrayan her çocuğun başına gelen her şey etrafındaki insansızlıktandır.
En doğal haklarını kullanamayan engelli kardeşlerimizin esas engelleri insansızlaşan toplumdur.
Onların yoldan geçmelerini engelleyen, göremedikleri için hayatlarını tehlikeye sokacak şekilde caddeleri, sokakları dolduran, algıları normal saydığımız standartta olmadığı için alaya alınan her engelli kardeşin gerçek sorunu yaşadığı rahatsızlık değil maruz kaldığı insansızlıktır.
İnsansızlık belasına mükemmel çözümler İslamla gelir!
Şimdi bana İslam dünyasından ve onunla ilişkilendirilmeye çalışılan terörden bahsetmeye başlamadan ben söyleyeyim…
Allah, iman edin emrini milletlere, toplumlara, ırklara değil fert fert insanlara göndermiştir.
Anlayacağınız kelime-i şahadet getirmek için bir coğrafyanın parçası, yaşadığınız toplumun geneli değil birey olmanız gerekir.
Buradan şu sonucu çıkarabiliriz İslam devleti olarak adlandırdığımız ülkelerin ya da toplumların demek ki pek çoğu sözle insanlık mukavelesine uyacaklarını belirtmiş olsalar da hayata bakışları itibariyle sözlerinde durmamış kişilerden oluşuyor.
Kısaca konuşarak işler hallolamayacağı gibi ben insanın demekle de insansızlık problemini aşmak mümkün olmuyor.
Genel olarak medeni, çağdaş, müslüman ne sıfatla anılırsa anılsın toplumlar, kalplerindeki maraz onları insansızlık çukuruna yuvarlanmak mecburiyetinde bırakıyor.
O zaman da müslüman ülkelerinde kimsesiz çocuklar taciz hatta tecavüze uğruyor!
Ve ne yazık ki insanlar bu durumda çocuklardan yana olmak yerine siyasi duruşlarını kuvvetlendirmek için tecavüzcünün zihniyetini, siyasi ya da dini görüşünü ön plana çıkararak, bir fert olarak belaya, vahşete maruz kalmış çocuğun gerçek dramını unutuyorlar.
Terör hadiselerinde de durum bundan farklı değil…
Vatanla ilgili meselelerde alınan tavırlar da maalesef bu insansızlık belasından nasibini almaktan kurtulamıyor.
Üstelik insansızlık öyle bir beladır ki, her insani vasıflardan yoksun karşısındaki rakibini insansızlıkla suçlar ve bu kınayıcı tavrını kendi haline bakmadan büyük bir erdem sayar!
İnsansızlık aslında etrafınız çok kalabalık da olsa en büyük yalnızlıktır!
Allah’ın bile yalnız bırakacağını söylediği kadar büyük bahtsızlardır bu kendini insan zanneden sürü!
