Kendimizi Güncellemeli, Çok daha Sosyal ve Kibar Olmalıyız! İnsanlık her iyiliğe muhtaç. İnsanların sınıflamasında tek grup var, iyi insanlar ve diğerleri.
İyi insanlar, iyilik yapmak için vardırlar. Hayatın anlamını nispeten kavramışlardır. Kendileri olabilen insanlar, saygı sevginin anlamını kavramış insanlardır.
Asrımızda cahil bilgeler türedi. İnsanları ikna ve kontrol edebiliyorlar. Biraz kitap okumamakla, biraz okuduğunu anlamamakla ilgili. Daha çok sosyal olup, asosyal olmakla ilgili sıkıntılar var.
İnsanlar kendilerini güncellemiyorlar. Aynı konuları, aynı insanlarla aynı cümlelerle yıllarca konuşmuşlar, aynı şekilde de konuşmaya devam ediyorlar. Sosyal insanları, kendi fikri olan insanları ve hele düşünen ve aitlik duygusu olmayan insanları sevmiyorlar.
Batı doğu kavramıyla mukayese çok şık olmuyor. Ancak batıda devlet daireleri veya hastanelerdeki personelin size davranışları farklı. Batı daha nazik. Daha kibar. Doğduğum şehirde ne yazık ki bir azarlama kültürü var. Hastanede sekretere bir şey danışmak istiyorsun, azarlıyor, niçin sinirlisiniz diyorsunuz, daha çok sinirli bir sesle sinirli değilim diyor.
Belediye otobüsü şoförüne falan yerden geçer mi, diye soruyorsunuz, elini defeder gibi uzatarak geçmez, geçmez diyor. Oysa geçmez veya falan numara geçer demesi daha kibar.
Birçok ilde birçok daireye, hastaneye, belediye otobüs şoförüne soru sordum, soru soranlar gördüm, kimseden azar işitmedim.
Eleştiri olmadan doğruya ulaşmak mümkün değilken, artık eleştirileri yapanlar cahil filozoflar.
“Arkadaşını söyle sana kim olduğunu söyleyeyim” diyen Cervantes, bugün yaşasaydı belki de karakterine büründüğün ve kendine rehber ettiğin kişi veya cemaatleri söyle sana kim olduğunu söyleyeyim derdi.
Siz etrafınızdaki ilk beş kişisiniz, bu sayıyı azaltırsanız sizin için tehlike daha büyük demektir.
