2014 yılında çıkarılan büyükşehir yasasıyla,14 tanesi Erzurum’da olmak üzere yurt genelinde toplam 559 belde belediyesi kapatılarak mahalleye dönüştürülmüştü. Kapanan belediyelerle, beldelerde göç hızlanmış, tarımsal üretim düşmüştü.
Türkiye'de 50 bin 370 tane, Erzurum’da ise bin 186 tane muhtar var. Demokrasinin temel taşı olan muhtarlık birimi siyasetin de ilk aşaması. Mahalle ve köyün idari işlerini yöneten, seçilmiş kişi anlamına geliyor. İhtiyar heyeti veyahut azalar muhtarı denetleyen kişiler.
Mahallenizin muhtarını tanıyor veya herhangi bir iş için kapısını çalıyor musunuz? Veyahut en son ne zaman muhtarınız mahalleniz için bir iş yaptı hatırlıyor musunuz? Cevabınız kesinlikle hayır değil mi? Çünkü muhtarın ne bir yetkisi ne de görevi var?
Özellikle kentlerde muhtarlık fuzuli birer israf. Ne mahalledeki metruk binalar, ne sokağınızdaki başıboş köpekler, ne temizlik ne yol ne de herhangi bir sorun muhtarın ilgi alanına girmiyor. Çoğu zaman ilçe belediyeleri bile bir işe yaramazken, mahallelere sembolik muhtar seçmek niye..?
Muhtarların yaptığı tüm işleri kaymakamlık ve nüfus müdürlükleri yapıyor. Mahallesinde sorunu olan da zaten cumhurbaşkanlığı iletişim merkezine yazarak çözüm arıyor. Zaten reisler de sosyal medyada yere göğe sığdırılamıyor. Seçilmişlerde çok iyi biliyorlar ki; ‘Erzurumlu söylemez sadece söylenir’.
Uzatmayayım, mahallelerin sorunlarına zerre miktarı katkıları olmayan muhtarlara hiç gerek yok. O halde kapatın gitsin..!
Muhtarlar ne yapabilir? Yeni görev tanımıyla birlikte işlevsellik kazanabilir. Misal mahalle köy STKsı, sorun çözme merkezi, bilgi evi, yerel demokrasi uygulamalarında katılımcılık, sorunları kamuya iletmede aracılık gibi. Olmuyorsa kapat gitsin. Ülkeye maliyeti 10 milyar 306 milyon 476 bin Türk Lirası. Yazık değil mi?