Ey vah!! Eve kapandık, dedim; yine müthiş üzüldüm.

Bu salgın günlerinde hapsolmuşum, düşündüm.

O an çok çalıştığım meşgul günlere döndüm,

Anladım o sıralar gülü sevememişim.

     Şimdi zamanı bulup, sevdalara yöneldim,

     Gönül ışınlarımı gözlerine gönderdim

     Sevdanın ateşiyle dünyaları dönderdim.

     Bu yalancı dünyada gamsız gün görmemişim.

Bu minnacık belanın kâbusuna saplandık

Korktuk zalim şeytandan, evimize saklandık.

Böyle ceza olmazmış, umarım ki aklandık.

Savaşa akıl gerek, bir daha anlamışım.

     Bu yılki kederlere dayanmayı sürdürdüm,

     Bütün kötü düşleri denizlere gömdürdüm,

     Alt edip Koronayı, sevgi köşkü kurdurdum,

     Evimi çok sevmeyi biraz geç öğrenmişim.

Korona mahşerini çok derinden hissettim,

Kefeni hazırlayıp, temizleyip düzelttim,

Bu küçük Azrail’i yüreğimden defettim.

Tanrım bilir elbette, korkuyu bilmemişim.

Avatar
Adınız
Yorum Gönder
Kalan Karakter:
Yorumunuz onaylanmak üzere yöneticiye iletilmiştir.×
Suç teşkil edecek, yasadışı, tehditkar, rahatsız edici, hakaret ve küfür içeren, aşağılayıcı, küçük düşürücü, kaba, müstehcen, ahlaka aykırı, kişilik haklarına zarar verici ya da benzeri niteliklerde içeriklerden doğan her türlü mali, hukuki, cezai, idari sorumluluk içeriği gönderen Üye/Üyeler’e aittir.