Vay arkadaş!
Manevi değerlerimizin ne kadar çok düşmanı varmış da, meğer haberimiz yokmuş bundan…
Ayetlerle dalga geçenleri mi dersiniz; ezana, duaya ve salaya muhalefet edeni mi dersiniz, ne ararsanız var yani!
Tamam…
İnanmamış olabilirler, anlarız…
Kalpleri mühürlenmiştir, onu da anlarız…
Ama dine saldırmak adına Ebu Cehil’le bile yarışa girişmek de nedir Allah aşkına!
Nasıl insanlar bunlar?
Nasıl bir yaradılışa sahipler?
Nasıl bu kadar acımasız ve nasıl bu kadar insafsız olabiliyorlar gerçekten de…
Düşünebiliyor musunuz?
Kendileri her türlü naneyi yiyecek, her türlü melaneti işleyecek, üstelik onların yaptıkları hak ve özgürlük olacak, ilaveten de kimse sesini çıkarmayacak…
Ama mevzubahis dini değerler olunca, onlar her türlü görüş ve düşünceyi rahatlıkla ifade edebilecek ve bunu da dilediği gibi eyleme dönüştürebilecek, öyle mi?
Kimse kusura bakmasın ama yok öyle yağma!
Şimdi!
Buradan çağrımızdır…
Hem savcılarımıza, hem de güvenlik güçlerimize…
Kimse ama hiç kimse bu milletin dini değerleriyle alay edemez, küçük göremez ve bu değerlere asla tahkirde bulunamaz!
Kim olursa olsun!
Hangi görüşe, hangi ahlak ve anlayışa sahip olursa olsun…
Hatta ve hatta isterse Lut kavmine mensup olsun; hiç kimse Allah’ın ayetlerini eğlence konusu haline getiremez, üstelik bu yöndeki eylemini “düşünce özgürlüğü” diye de takdim edemez!
Meşhur bir replik var ya hani:
“Alın bunları, alın!” diye…
Hakikaten de alın!
Gerçekten de alın!
Toplumu bu insansı yaratıklar ve onların hastalıklı fikirlerinden temizleyin ki; musibetin en büyüğünden kurtulmuş olalım böylece…
“Musibet” dediysek, aklınıza salgın gelmesin sakın!
Asıl musibet, bahsini ettiğimiz bu kalbi mühürlülerdir aslında…
Asıl musibet, buldukları her fırsatı dine ve dini değerlere saldırmak için kullanan bu Lut artıklarıdır aslında…
Asıl musibet, “IBAN” ve “İMAN” zırvasıyla aşağılaşarak, bayağılaşarak ve deyim yerindeyse pisliğe dönüşerek Ebu Leheb’in soyundan olduklarını ortaya koyanlardır aslında…
Hal böyle iken…
Veyl olsun onlara!..
Dilleri kurusun!..
Elleri kurusun!..
