Merkez Aziziye ilçesindeki TOKİ konutlarında önceki gün, eşi ve çocuklarını bıçakla evde rehin alan EDAŞ'ta 13 yıldan bu yana güvenlik görevlisi olarak çalışan Selim K. (40), kendisini vazgeçirmek için gelen polis memuru Suat Orak'ı kalbinden bıçaklayarak ölümüne neden olmuştu. 'Kasten adam öldürmek' suçundan tutuklanan Selim K., gece yarısı çıkarıldığı nöbetçi mahkemede verdiği ifadesinde şunları söyledi:
"Ben Aras Elektrik A.Ş.'de kadrolu güvenlik elemanı olarak çalışmaktayım. Güvenlikçi olmam nedeniyle Palandöken Devlet Hastanesi Başhekimliği'nden herhangi bir hastalığımın olmadığına dair genel sağlık raporu aldım. Bu raporu istinaden güvenlikçi olarak 13 yıl hizmet ettim. Bazen depresyon ilaçları kullanmaktayım. Doktorum bana 'Bu ilaçları herkes kullanabilir' diyordu. Kendimi aşırı derecede yorgun hissettiğim zaman verilen ilaçları kullanıyordum. Aldığım ilaçlardan sonra bayağı bir rahatlamam oluyordu.
Benim ancak, herhangi bir psikolojik hastalığım, rahatsızlığım yok. Görev icabı çalıştığım işyerinde tarafıma silah verilmişti. Birlikte çalışan arkadaşlarıma verilen silahlarla da bana zimmetleşmişti. Bu silahı sadece nöbet esnasında kullanmaktayım. Nöbet bitince de nöbeti devralan arkadaşımıza devrediyordum. Bundan yaklaşık bir yıl öncesinde yani 2010 yılı sonu veya 2011 başlarında Numune Hastanesi Psikyatri Servisi'nde 3 gün kadar yatarak tedavi gördüm. Hastanede yatmamın tek nedeni ise ben hastanede yatarken Adana'ya tayini çıkan bir doktoru sevmiştim. Bu sevgimden dolayı Adana'ya gittim. Bu nedenle benim hasta olduğumu düşündüklerinden hastanede bir süre tedavi oldum. Bu nedenle de işyerinde bir takım problemler yaşadım. Psikolojim bozuldu. Şu anda herhangi bir psikolojik sorunum yok. Ama yorgunluk ve sinir var. İlaçlarımı içtiğimde bu yorgunluğum veya sinirim de geçmektedir. Olay günü nöbetten çıkıp eve gittim. Çocuklarımla kahvaltı yaparken evimin kapı zili çalındı. Kapıyı açtığımda resmi kıyafetli iki polis memurunu gördüm. 'Polis, polis aç kapıyı' birkaç kez uyarınca bende kapıyı açtım. Kapıyı açmadan önce elimde çakı bıçağım vardı. Polis memurlarına, 'Benim bir suçum yok beni neden karakola götüreceksiniz' diye bağırdım. Karakola gitmem konusunda bana ısrarda bulundular. Kapıyı tekrar kapatıp yeniden geri döndüğümde kapının dürbününden bakarken yine aynı polis memurlarının beklediğini gördüm. Kapıyı açtığımda elimdeki bıçağı rastgele salladığımda bir polis memurunun kalçasından aşağı salladım.
Kaçan polisin arkasından bıçağı birkaç kez salladım. Bu bıçağı salladığım sırada isabet alıp aldığını fark etmedim. Kapıyı ikinci kez açtığımda ikinci hamleyi yaptığımda karşımda duran polis memurunu ilk hamlede vurdum. Bıçağı çektiğimde kan olduğunu görünce sinirlerim bozuldu. Benim amacım polis memurunu öldürmek değildi. Beni polis memurlarının tekrar aynı şekilde 'karakola götüreceğiz' söyleyerek hastaneye götüreceklerini tahmin ederek kendilerine karşı koymak maksadıyla polisi görünce sinirlenerek elime bıçağı aldım. Polis memurları da karakola davet etmelerinde ısrar edince bıçağı savurdum. Maksadım kesinlikle öldürmek değildi. Ben yaralamak maksadıyla bıçağı salladım. Daha sonra kapı zili yeniden çalındı, 'Polis aç kapıyı, açmadığın takdirde zor kullanacağız' dürbünden özel kıyafetli özel hareket polislerinin olduğunu görünce kapıyı açarak teslim oldum. Olaydan bir gün önce 11 yaşındaki oğlum Yavuz eve geç gelmişti. Eve geç gelmesi nedeniyle oğluma kızarak bir tokat attım. Fakat çocuğumu veya eşimi tehdit etmedim. Olay sırasında çocuğum ve eşim evdeydi. Basında yalan yanlış haberler çıkmış. Ben polisler eve geldiğinde ve polisleri gördüğümde kapıma gelen iki polisi 'öldüreceğim' diye bir şey söylemedim. Ben yaptığımdan pişmanım, isteyerek olayı gerçekleştirmedim."
"Ben Aras Elektrik A.Ş.'de kadrolu güvenlik elemanı olarak çalışmaktayım. Güvenlikçi olmam nedeniyle Palandöken Devlet Hastanesi Başhekimliği'nden herhangi bir hastalığımın olmadığına dair genel sağlık raporu aldım. Bu raporu istinaden güvenlikçi olarak 13 yıl hizmet ettim. Bazen depresyon ilaçları kullanmaktayım. Doktorum bana 'Bu ilaçları herkes kullanabilir' diyordu. Kendimi aşırı derecede yorgun hissettiğim zaman verilen ilaçları kullanıyordum. Aldığım ilaçlardan sonra bayağı bir rahatlamam oluyordu.
Benim ancak, herhangi bir psikolojik hastalığım, rahatsızlığım yok. Görev icabı çalıştığım işyerinde tarafıma silah verilmişti. Birlikte çalışan arkadaşlarıma verilen silahlarla da bana zimmetleşmişti. Bu silahı sadece nöbet esnasında kullanmaktayım. Nöbet bitince de nöbeti devralan arkadaşımıza devrediyordum. Bundan yaklaşık bir yıl öncesinde yani 2010 yılı sonu veya 2011 başlarında Numune Hastanesi Psikyatri Servisi'nde 3 gün kadar yatarak tedavi gördüm. Hastanede yatmamın tek nedeni ise ben hastanede yatarken Adana'ya tayini çıkan bir doktoru sevmiştim. Bu sevgimden dolayı Adana'ya gittim. Bu nedenle benim hasta olduğumu düşündüklerinden hastanede bir süre tedavi oldum. Bu nedenle de işyerinde bir takım problemler yaşadım. Psikolojim bozuldu. Şu anda herhangi bir psikolojik sorunum yok. Ama yorgunluk ve sinir var. İlaçlarımı içtiğimde bu yorgunluğum veya sinirim de geçmektedir. Olay günü nöbetten çıkıp eve gittim. Çocuklarımla kahvaltı yaparken evimin kapı zili çalındı. Kapıyı açtığımda resmi kıyafetli iki polis memurunu gördüm. 'Polis, polis aç kapıyı' birkaç kez uyarınca bende kapıyı açtım. Kapıyı açmadan önce elimde çakı bıçağım vardı. Polis memurlarına, 'Benim bir suçum yok beni neden karakola götüreceksiniz' diye bağırdım. Karakola gitmem konusunda bana ısrarda bulundular. Kapıyı tekrar kapatıp yeniden geri döndüğümde kapının dürbününden bakarken yine aynı polis memurlarının beklediğini gördüm. Kapıyı açtığımda elimdeki bıçağı rastgele salladığımda bir polis memurunun kalçasından aşağı salladım.
Kaçan polisin arkasından bıçağı birkaç kez salladım. Bu bıçağı salladığım sırada isabet alıp aldığını fark etmedim. Kapıyı ikinci kez açtığımda ikinci hamleyi yaptığımda karşımda duran polis memurunu ilk hamlede vurdum. Bıçağı çektiğimde kan olduğunu görünce sinirlerim bozuldu. Benim amacım polis memurunu öldürmek değildi. Beni polis memurlarının tekrar aynı şekilde 'karakola götüreceğiz' söyleyerek hastaneye götüreceklerini tahmin ederek kendilerine karşı koymak maksadıyla polisi görünce sinirlenerek elime bıçağı aldım. Polis memurları da karakola davet etmelerinde ısrar edince bıçağı savurdum. Maksadım kesinlikle öldürmek değildi. Ben yaralamak maksadıyla bıçağı salladım. Daha sonra kapı zili yeniden çalındı, 'Polis aç kapıyı, açmadığın takdirde zor kullanacağız' dürbünden özel kıyafetli özel hareket polislerinin olduğunu görünce kapıyı açarak teslim oldum. Olaydan bir gün önce 11 yaşındaki oğlum Yavuz eve geç gelmişti. Eve geç gelmesi nedeniyle oğluma kızarak bir tokat attım. Fakat çocuğumu veya eşimi tehdit etmedim. Olay sırasında çocuğum ve eşim evdeydi. Basında yalan yanlış haberler çıkmış. Ben polisler eve geldiğinde ve polisleri gördüğümde kapıma gelen iki polisi 'öldüreceğim' diye bir şey söylemedim. Ben yaptığımdan pişmanım, isteyerek olayı gerçekleştirmedim."
Editör
