Ne zaman ve nerede hangi aynaya baktıysam mutlaka bir ben kalmıştır o sırlı camın içinde. Bütün benleri toplasam en güzeli hangisidir acaba, diye kafa yormaya hiç gerek yok!.. Elbette çocukluğumda baktığım aynalardaki ben hepsinden güzel olmalı! Ademoğlu büyüdükçe günahlarla, iyilik ve kötülükle, doğru ve yanlışla tanışıyor; tanıştıktan sonra da insan olma yolundaki yolculuğu için ilk adımlarını atıyor.

Hatırlamam mümkün değil; ama annemin söylediğine göre, yürümeye başladığımda birkaç adımdan sonra yanan sobaya yapışan ellerimin acısı, hiçbir şey düşünemeyen bana, asla sobaya yaklaşmamamı öğretmiş olmalı. Bu deneyimi hatırlamıyorum, fakat birkaç yıl sonra yılbaşı gecesi aynı sobanın üzerinde bıraktığım portakal kabuklarının kokusu bugün bile bendeki yerinde durmakta!. İçimden uçmak geldiği için, arka bahçemizdeki armut ağacının dalından kendimi bıraktığımda ise Newton’un başına düşen elmadan kimse bahsetmemişti. Asıl önemlisi ise, haksızlığa ve zulme başkaldırarak kırmızı urbalılarla savaşan Çelik Bilek’in sadece çizgi romanlarda olduğunu anlamamdır.

İlk günahla merhabalaşmamı net olarak anımsayamıyorum; belki bakkaldan çaldığım bastonlu çikolata, belki de karton kutunun içinde yığınla duran balonlardan kırmızı olanı! Garip olan ise, çaldığım çikolatayı başka bir çocuğun elimden zorla alması ve kırmızı balonun da ilk şişirdiğimde patlaması olmuştur. Belki de kısa pantolonumla komşu kızını öpmek için peşinden koşarken düştüğümde dizlerimden akan kan, bana bir şeyler anlatmak istemişti de ben anlamamıştım!

Her insanın içinde bir rüzgâr çanı gibi asılı olan bir mazi çanı olduğuna inanırım. Bir sesin, bir kokunun, bir resmin, bir ismin rüzgârı o çanı çınlatarak geçmişi hatırlatır. Kim olduğunu ve neler yaptığını söylemeye çağırır seni!

Uzun yılların verdiği alışkanlıktan olsa gerek, her yeni yıl yaklaştığında beni bir sancı alır. Geçen bir yılın hesabını önce kendime verme ve geçen bir yılda kendimi görme huyu huysuzlaştırdıkça kendime kapanırım.

Muhasebeden birazcık anlayanlar ‘T’ hesabını bilir, muhasebe işlemlerinde borç ve alacaklar tutarları buraya yazılmaktadır. Yaşam hesabında ise ben buna “Tanrı’nın Hesabı” diyorum.

Bir tarafa iyilikleri , diğer tarafa kötülükleri yazarak kendimizin bir yıllık insanlığını görebiliriz.

Bu yıl, kimin arkasından konuştum, kime iftira attım, kimin bir lokmasını aldım, kime borcum var, kime yalan söyledim, kimin kalbini kırdım! İnsana dair her eylemi bu T Hesabı’na yazarak kendimin ne mal olduğunu anlamaya çalışırım.

Bence herkes her yıl sonu yapmalı bu hesabı, o zaman göreceksiniz kendinizin ne olduğunu!

Evet, her yıl sonu olduğu gibi bu yıl sonu da bana ait T Hesabı’nı dolduracağım. Belki birkaç kadeh içki ile yalınız kendimi dinleyeceğim. O gece birileri dansözün zilleriyle oyalanırken, ben de mazide kalan canların çağrısına uyarak ve bir yılın defterini bağlamaya çalışarak geçireceğim yılın son sayfasını kapatırken.

Ne olursa olsun, ar da bende kalacak, arsızlık da!

Kem söz de bende kalacak, iyi söz de!

Ne tövbe etmenin, ne de günah çıkarmanın bir kârı olduğuna inanmadığımdan, ister siyasette olsun, ister bireysel yaşamda yanlışlarımı yinelememeye çalışacağım.

2020 defterini bağlarken, siz de deneyin, belki faydası olur!

İyi yıllar diyerek, bu yılın da son köşesiyle herkese iyilikler dilemek adetten olduğundan, biz de dileyelim de eksiğimiz olmasın.

İYİ YILLAR!

Avatar
Adınız
Yorum Gönder
Kalan Karakter:
Yorumunuz onaylanmak üzere yöneticiye iletilmiştir.×
Suç teşkil edecek, yasadışı, tehditkar, rahatsız edici, hakaret ve küfür içeren, aşağılayıcı, küçük düşürücü, kaba, müstehcen, ahlaka aykırı, kişilik haklarına zarar verici ya da benzeri niteliklerde içeriklerden doğan her türlü mali, hukuki, cezai, idari sorumluluk içeriği gönderen Üye/Üyeler’e aittir.