Vedat REFAYELİ
Zeki Aras, Erzurum’un en tanınmış inşaat mühendislerinden biridir.
Özellikle şehir merkezinde ki yapılaşmanın çoğunda imzası olan, yaptığı sıradışı işleri ile farkındalıklar oluşturan teknik adamlardandır.
Bir dönem Yakutiye Belediye Başkanlığına da aday olan ancak kazanamayan Zeki Aras ben hep ‘keşke bir defa da olsa deneseydik’ dediğim adamlardan da olmuştur.
Zira özellikle kentsel dönüşüm konusunda farklı düşünceleri ve bunun yanında tarihi dokuya uygun yapılaşmayı öngören projelerinin olduğunu biliyordum.
Her neyse.
Konumuz o değil.
Zeki Aras’ı gündeme getirmemin sebebi bambaşka.
Uzun yıllardır plan ve proje işleri ile uğraşan Aras, artık kendini dinlenmeye almış durumda.
Geçirdiği ciddi rahatsızlıktan da kurtulduğunu gördüğümüz Aras, artık elini hiçbir işe sürmez olmuş.
***
Geçtiğimiz gün kendisini Gürcükapı’da tek başına otururken gördüm.
‘’Elimi eteğimi çektim artık işten, güçten’’ diyordu Zeki Aras.
Fırsat buldukça yaya olarak şehri gezdiğini ve gününü bu şekilde geçirdiğini söylüyordu.
Ancak özellikle bir cümlesi vardı ki çok anlamlı ve ders çıkartacak cinstendi.
O yüzden kendisini sayfama misafir ettim.
Yılların mühendisi şöyle diyordu:
Günümüzde artık inşaat mühendisi sayısı çok oldu.
Çok sayıda iş yapamayan, boş gezen inşaat mühendisi meslektaşımız var.
Ben şahsen ofisime de gitmez oldum.
Özellikle bu gençlerin önünü açmak için de iş vermek isteyenlere yok diyorum, yeni proje almıyorum.
Onlar ne yapılacaksa yapsın artık.
Bizden bu kadar, yeter.
Sahada onlar olmalı, gençler artık!