Vedat REFAYELİ
Ne zaman Can Yücel denilse, adı anılsa onun çok da sevdiğim ‘’Ben hayatta en çok babamı sevdim’’ şiiri gelir aklıma..
Ne zaman sohbet arasında Şeker geçse, Şeker Fabrikası geçse, doğduğum ve büyüdüğüm yer Pasinler gelir aklıma..
Ne zaman Pasinler’in mevzusu edilse, Şeker Fabrikası’nın oradaki bölge şefliği’nden söz edilse, oranın bahçesindeki leylaklar gelir aklıma..
Ne zaman leylak görsem, hiç tereddütsüz o fabrikada ambar memuru olarak çalışan babam gelir aklıma.
Ne zaman leylak koklasam babamı koklarım ben!