Yazının kapısında yazdığıma bakıp hemen zıplama be kardeşim!
Sakın ola, "neyimize şükredeceğiz, iş yok, ekmek yok; memleketin hali ortada," deme e mi!
Aman ha, "işimi kaybettim, dükkanımı kapattım, çoluk çocuk aç," diye düşünme!
"Siyasetçilerimiz, derdimize derman olacağı yerde birbirlerine hakaret etmekle ve laf çakmakla uğraşıyorlar," gibi cümleleri bırak söylemeyi, aklının ucundan bile geçirme!
"Cebimdeki üç kuruş, her geçen gün eriyor," dersen, bu da olmaz; üç kuruşun erimişi var ya cebinde, bunu da dillendirme!
Yoksullar cennete, varsıllar cehenneme gidecek; bırak kıskançlıklarından çatlasınlar; o yüzden "baba cennette portakal var mı," diye soran küçük kızının sorusuna üzülme!
Bu nasıl bir yazgı, diye yazana küsme!
Çocuklara tecavüz ediliyormuş, pezevenkler kadın satıyormuş; çocuk senin değil, kadın senin değil, yani bunu da kafana takma!
Çöp karıştıran yaşlı kadın senin anan mı sanki; niye gözlerin dolsun, niye ağlayasın ki!
Her gün birkaç kadın öldürülüyor, sana ne be Şükrü, kadın olmadığın için şükret, gerisine elleşme!
Bak Şükrü!
Sen salak mısın; aklın var senin, bunları iyi düşün!
Bak şu sokak hayvanlarına, düşünüyorlar mı hiç!
Neden?
Çünkü onların da ağzı var ama ne verilirse onunla karınlarını doyuruyorlar; dilleri var ama konuşamıyorlar; kulakları var ama duyduklarını anlamıyorlar; beyinleri var ama düşünemiyorlar!
Sen hiç, sendika kuran bir köpek gördün mü; ya da hakkımızı isteriz, diye miting yapan kedilere şahit oldun mu; ya da öğretildiğinden başka iki kelime eden bir papağana rastladın mı!?
O zaman şükret Şükrü, sen insan olarak yaratıldın!
Akşam eve gittiğinde karın Şükran'la birlikte bir düş bile kurma Şükrü, sadece şükret!
Anladın mı Şükrü!
Benim bir fikrim yok, diye kafana takma!
Şükür de bir fikirdir be Şükrü!