Bizim milletimiz gani gönüllüdür, merttir, cömerttir… Millet, yeter ki millet için olsun; gereği neyse yapar… Bağışsa bağış, yardımsa yardım, aklınıza daha ne gelirse yani…
Evet, bizim millet böyledir şüphesiz de, az bir şey de devlet gayret etse keşke!
Dün de kısmen değindik şu kredi desteklerine falan…
Bir de işin İŞKUR boyutu var tabi…
Eşten, dosttan, sağdan-soldan geliyor bilgi, arayanlar oluyor, soranlar oluyor…
Hepsinin ortak kanaati özetle şu:
“Devletimiz var olsun, zeval göstermesin Allah… Destek vereceğiz diyor demesine de, gidiyoruz o destek kapısına, ama destek vermekten çok sanki de vermemek için uğraşıyor bu kapı… Anlamadık gitti!”
Demiştik, yine diyoruz…
Devletin “destek” diye attığı bu adımı ya kurumlar anlamadı yahut vatandaş anlamadı…
Baksanıza!
Ortada hem de çok yaman bir çelişki var zira…
“EVDE KAL” DİYORUZ DA…
“Evde Kalalım” diyoruz; iyi, güzel, hoş…
Ama dün şehir merkezine çıkanlar bilir ki; “evde kal” sloganı sadece dillerdeymiş meğerse…
Evet, evet!
Dün bir ara alışveriş için çıktık evden ki, ne görelim!
Erzurum’da hayat normale dönmüş sanki!
Caddeler kalabalık, bankalar kalabalık, kamu kurum ve kuruluşlar kalabalık, eczaneler kalabalık…
Bu nasıl bir iştir?
Uzmanlar bas bas bağırıyor; evde kalalım, salgın zincirini kıralım diye, adamlar bildiğin salgınla dalga geçiyorlar…
İyi de, böyle olmaz ki!
Bu kafayla bu salgının önü nasıl alınacak, söyler misiniz?
Belli ki…
Bundan sonra İl Pandemi Kurulu’na çok daha büyük bir sorumluluk düşüyor…
Yasaksa yasak!
Cezaysa ceza!
Yoksa başka türlü bu salgının önünü alamayız vesselam!