Yalan var.
Yanlış var.
Eksik var.
Bilgisizlik var.
Hakaret var.
Yağcılık var.
Tarafgirlik var.
Kıskançlık var.
Fitne var.
Çalıntı var.
Pişkinlik ve rahatlık var.
Umursamazlık var.
Şark kurnazlığı var.
Alkışçılar var.
Sızlanma ve mızlanma var.
Saygı istismarı var.
Bencillik, varlardan en çok var.
Bilinme, öne çıkma sevdası var.
Tüm bunlara rağmen pohpohlanma beklentisi var.
Yaptığından pişmanlık duyma, özür dileme hiç yok!
Yaptığı işte;
Liyakat yok.
Düşünce yok.
Çalışma yok.
Sorumluluk yok.
Edep yok.
İşe saygı yok.
İşin erbabına saygı yok.
Araştırma, inceleme yok.
Sorma soruşturma yok.
Akıl yok, izan yok.
Özen gösterme yok.
Kaygı yok.
Hayıflanma ve pişmanlık yok.
Mükemmellik telaşı yok.
Duruş yok, omurga yok.
Eleştiriye tahammül yok.
Statü kazanmak için kırk takla atma var.
Utanma sıkılma yok.
Dilinde var; kalbinde, aklında ve elinde yok!
Bir yumuşak teldir, her yana bükülür; ama kendini sanır yirmi dört ayar.
Sadi der: “Kusuru kendisine söylenmeyen adam, ayıbını hüner sayar.”