Ahmet… Mehmet… Hüseyin… Mahmut… Hasan… Nusret… Tahsin… Cevdet… Mevlüt… Ferhat… Orhan… Nejdet… Süleyman… Vesaire… Vesaire…
Kim mi bunlar?
Kim olacak; sen… ben… biz… Yani hepimiziz…
Peki, biz kimiz?
Erzurum’uz…
Ve elbette Erzurumlu’yuz…
İsmimizin önünde hangi unvan ve hangi paye olursa olsun ve yine hangi makamı işgal ediyorsak edelim; şurası çok net ki, hiç birimiz “Erzurum” isminden büyük değiliz…
Efendim, bu mevzuya şunun için girdik:
Erzurumspor Kulüp Başkanı Hüseyin Üneş ile Onursal Başkan Mehmet Sekmen arasında estiği ileri sürülen soğuk rüzgarlar herkesin malumu… Kaldı ki, meselenin aslında ne olduğu geçtiğimiz günlerde daha iyi anlaşılmış oldu…
Onursal Başkan Sekmen mealen diyor ki:
“Transferler yapıldıktan sonra benim haberim oluyor… Halbuki ben bu süreçte istişare edilmesini arzu ederdim…”
Kulüp Başkanı Hüseyin Üneş de diyor ki:
“Onursal Başkanımızın desteklerini elbette inkar edecek değiliz; ama içi ferah olsun, en doğru transferleri yapmak için elimizden geleni yapıyoruz…”
Şimdi!
Bize sorarsanız burada her iki taraf da kusurlu; çünkü sonuçta bu şehre ait olan bir değer üzerinden hem de saçma sapan bir tartışmanın yürütülmesine zemin oluşturuyorlar…
Öyle değil mi yani?
Erzurumspor kimin?
Erzurum’un…
Erzurum Büyükşehir Belediyesi kimin?
Erzurum’un…
Hüseyin Üneş kim?
Erzurumspor Kulüp Başkanı…
Mehmet Sekmen kim?
Erzurum Büyükşehir Belediye Başkanı…
Eeee…
Hepsini ve hepimizi ortak bir paydada buluşturan “Erzurum” olduğuna göre; bu neyin çekişmesi o halde?
Üstelik kabahatli olan sadece yöneticiler de değil… Kimi taraftarların da bu çekişmelerde çok ciddi katkısı var…
Yahu arkadaş!
Bırakın şu isimlere takılmayı!
Bırakın şu isim peşinde koşmayı, bırakın kamplaşmayı, bırakın bölük-pörçük hale gelmeyi!..
Zira bize “biz” lazımız biz, biz!
Farkıda değil misiniz?
Ayrıştıkça, ayrıdıkça ve dağıldıkça kan kaybediyor; eriyor, tükeniyor, bitiyoruz…
Sahi ya!
Biz, bizden…
Birbirimizden…
Yani Erzurum’dan ve dahası Erzurumspor’dan bu kadar çok mu nefret ediyoruz?
Şayet “HAYIR!” diyorsanız; o halde gün birlik ve beraberlik günüdür…
Ve işte o gün tam da bugündür…