Yazmış armutun birisi: “Erzurum’da her iş tamam, bir tek kaldı uçak bileti!” diye…
Evet, evet…
Uçak bileti fiyatlarıyla ilgili olarak dün kaleme aldığımız yazımız için yapılan ve tam da “armutça” diyebileceğimiz bir yorum…
Belli ki bu armut meseleye bir pilot, iki de kanat gözüyle bakmış!
Hani: “Bizim memleket neden bu halde?” diye soruyoruz ya bazen birbirimize…
Tam da bu yüzden işte! Bu şehirde bu ve bunun gibi armutlar yaşadığı sürece, korkarız bu memleket bir arpa boyu mesafe bile kaydedemeyecek!
Herife baksanıza!
At gözlüklerini çıkarma ihtiyacı dahi hissetmeden yapıştırmış yorumu!
Dememiş ki: “Ya hu! Erzurum ‘a bu ayrımcılık neden yapılıyor?”
Dememiş ki: “Şunun şurasında Erzurum’a iki saat mesafede olan Erzincan’da bilet 100 lira da, Erzurum’da neden 300 lira?”
Dememiş ki: “Burada mesele uçak bileti meselesi değil, burada mesele birilerinin ya da bir takım çevrelerin Erzurum’u yalnızlaştırma meselesi” diye…
Böyle işte!
Büyük fotoğrafa bakmayı öğrenmediğimiz sürece manzaradan nasiplenme fırsatımız da olmayacak…
Ve böyle geldik, böyle de gideceğiz galiba! Biz, bizden geçtik de, asıl neye üzülüyoruz, biliyor musunuz?
Bu şehri bırakacağımız evlatlarımıza…
Çünkü…
Karşılarında itilmiş, kakılmış, yalnız bırakılmış, ertelenmiş, ötelenmiş, örselenmiş ve hırpalanmış bir Erzurum bulacaklar…
Çünkü…
Tuttukları her yer ellerinde kalacak!
Tutunamayacaklar, doğrulamayacaklar, ayakta duramayacak, yürüyemeyecek ve dahi koşamayacaklar…
Bizim ömrümüz bu şehrin avuçlarımızın arasından kayıp gidişine tanık oldu; onlar ise ömürlerini üstelik bir de bizlere saydırarak geçirecekler!
“Bize nasıl bir şehir bıraktınız?” diyecekler!
“Bizden ödünç aldığınızı söylediğiniz gelecek, bu mudur?” diyecekler!
Yaaa! Böyle işte…
Şimdi anlaşıldı mı meselenin sadece uçak bileti olmadığı?