Ah Atilla ah, yüreğimize kor ateşi koydun da gittin...

Rahmetli Hacı Saffan'ın oğlu, Atabey'in babası, bizim Gürkan'ın ve Volkan'ın kardeşi...

Tamam da, Atilla bizim canımızdı, ciğerimizdi, aziz dostumuzdu, kardeşimizdi, Atilla o kadar bizdi ki, O'nu, birinin bir yakını olmaktan ziyade, bizimdi diye sevdik, bizdendi diye kardeş olduk, bize benziyordu diye aynı yolda yürüdük.

Ah Atilla ah, nedir sevgili dostum, şimdi bu yaptığın...

Niye... Niye Atilla, hiç yeri ve zamanı değilken bize bu acıyı yaşattın ki...

Sevgili dostum, biricik arkadaşım; bugün Malatya'da baba oğul sırf oy yüzünden bir alçak tarafından katledildi. Medya haklı olarak "seçime kan bulaştı" diye yazdı.

Sevgili Atilla, nereden bilecektin ki aynı gün sen de öyle şey yapacaktın ki, Erzurum'u yasa boğacaktın.

Zıkkım çıksın seçimini de belediyesine de...

Atilla sen susup gittin ya, peki biz ne yapacağız. Haydi söyle bize biz şimdi Atabey'e ne anlatacağız?

Kurşun gibi deldin yüreğimizi, ok gibi yardın sinemizi...

Bu kadar erken olmamalıydı...

Atilla hele yaptığına bakar mısın, oturmuş yazı yazıyorum.

Bugün yazı zamanı mıdır, Atilla; söyle bugün hangi cümle var ki şehri kasıp kavuran şu kor ateşe bir kova su olsun...

Be yavrum, şehre lapa lapa kar yağıyordu, besbelli ki bahardan önceki son kış'tı...

Atabey'in elinden tutup Pasin Ovası'nda çiçeklerle vuslat olacağına, sen şimdi kara toprağın altına mı gireceksin be kuzum...

Allah kurban olayım, O'ndan ne gelirse başımızın üstüne... Rahmetine de şükrediyoruz, külfetine de...

Ve lakin...

Asi olmaktan Allah'a sığınıyorum...

Atilla kimdi biliyor musunuz...

Babası Hacı Saffan vefat ettikten sonra, babasının telefonunu alıp rehberde kayıtlı olan herkesi tek tek arayarak helallık isteyen bir güzel adamdı, şerefli bir evlattı, yiğit bir Erzurumluydu, en hakiki anlamda da iyi bir insandı...

Mekanın cennet olsun Atillah, Allah seni iyi kullarıyla aynı kutlu mekanda buluştursun inşallah...