Genç bir delikanlı gibiydi.
Yürüme zorluğu çekenlerin kullandığı tekerlekli sandalyeyle değil, bürolarda yöneticilerin kullandığı rahat bir koltukla çıktı sahneye.
O zaman onun kendisine olan güvenine, seyircisine sevgisine bir kez daha hayran olmuştum.
Türkü Paşa, durum ne olursa olsun, sahnenin gereğini ihmal etmedi.
Sadece görüntüde de kalmadı bu sanatçı tavrı.
Orada bulunan herkesten daha sıkı söyledi türküleri…
Aslında kimse ondan, eski zamanlarda olduğu gibi bir türkü ziyafeti beklentisiyle gelmemişti salona. Tatyan Baba’yı görmek ve ona yıllardır şad ettiği kulaklarımız için sessiz bir teşekkür fısıldamaktı sevenlerinin muradı.
Ancak öyle olmadı!
Raci Alkır, hasta haliyle bile Paşalığı elden bırakmayan bir performans sergiledi.
Gerçek bir müzik ziyafeti ve has bir beyefendiyle karşılaştı o soğuk İstanbul akşamında salonu dolduranlar.
Sıkıcı trafiğin, soğuğun, çekilmez protokol konuşmalarının gerginliğini bir anda sildi attı Türkü Paşa.
İnsanın gönlüne bir misafir geldiğinde, bedeninin çektiği ıstıraplar kül olur.
O gece gönlümüzde konakladı Erzurum’un Tatyan Baba’sı!
Hep o geceden bahsederek Büyük Usta’ya haksızlık etmek istemem… ancak o gece benim aklımın çengellerinde öylesine canlı duruyor ki, diğerlerini söylemeye fırsat kalmıyor.
Yine de TRT’ye uzun yıllar hizmet verdiğini, türkülere getirdiği özel yorumla Tatyan Baba unvanını hak ettiğini, repertuvara 80’den fazla eser kazandırdığını, Aspendos’u mikrofonsuz çınlattığını söylemeden geçmek olmaz.
Son zamanlarında hastaydı Raci Alkır. Sabırlı bir şifa bekleyen olarak geçirdi günlerini. Evlatlarının onun için nasıl çırpındıklarını oğlu Vahit kardeşimin şahit olduğumuz gayretli hizmetinden biliyoruz.
Şimdi bu âlemden bir Türkü Baba geçti diyecekler ve onun eserlerini söyledikçe Raci Alkır’ı da hayırla yâd edecekler.
İnsan zaten bu hayatı arkasından bu cümleyi kurdurtabilmek için yaşamıyor mu?
Hayırla yâd edilecek güzel işler bırakmak!
Ne güzel bir sonuç…
Bundan ötesi inanan insanlar için, ahirette Rablerinden dünyada bıraktıkları güzel işler için merhamet dilenmek.
Üstelik İstenen, yaptığınız iyilik zerre kadar zayii olmaz diyor.
Raci Alkır’dan biz razıyız Allah da razı olur inşallah!
Mekânı cennet olsun Türkü Paşa’nın…
