Vedat REFAYELİ

Açık söyleyeyim, Osman Özköylü ile şu veya bu şekilde ayrılık olacaktı. Ya bugün, ya da yarın. İlla da olacaktı. Şehirle, şehir insanı ile entegre olamadı. Ne taraftara ne de basına kendini sevdiremedi. Çünkü kan uyuşmadı. Önceki kadronun muhafaza edilmemesine göz yumdu. Bir önceki kadronun korunup, nokta transferlerin yapılmasını sağlayamadı. Kadro istikrarını bir türlü yakalayamadı. Aksayan oyuncularda ısrar etti, bazılarını gözü hiç görmedi. Hiç bir maç öncesi taraftara umut vermedi, veremedi. Her puan kaybından sonra mazeret üretmesi ‘ayıp’ bir şeydi. Oyuncu gurubu ile ilgili eleştirileri hiç hoş değildi. Hele kaybedilen bir maç sonrası ‘’Bazı oyucular sözümü dinlemiyor’’ diye beyanatı var ki, tam faciaydı! Yerine getirilen Mehmet Altıparmak ismi isabetli oldu. Bundan iyisi şamda kayısı. Altıparmak en azından ligi tanıyan biri. En son onca sıkıntıya rağmen Elazığ’da yaptıkları ortada. Teknik adamlıktaki kariyerini tartışmak yersiz. Turnike konusunda çuvallayan yönetim Altıparmak’ı getirerek bana göre özür diledi! Başka isimler getirerek riske girebilirdi, on numara iş yaptı. Kimse surat yapmasın. Altıparmak’ın daha iki hafta önce Elazığ’dayken bugün Erzurum’da olması çok normal. Futbol dünyasında böyle şeyler var.

(NOT: Taraftarların geçen hafta vefat eden Cigerim Fuat’ın adının kapalı tirbünün bir bölümüne verilmesi teklifini can-ı gönülden destekliyorum. Bu arada gerçekten yedeğinin olmadığına inandığım Fuat ağabeye bu vesile ile Allah’tan rahmet diliyorum)