Erzurumspor-Giresunspor maçı öncesinde her iki takımın da sosyal medya hesaplarında şöyle ufak bir gezintiye çıktık.
Vay, vay, vay!
Ataşmalar, sataşmalar, sövüşmeler…
Ne gereği var!
Hani spor dostluktu, kardeşlikti, birlik ve beraberlikti?
Yazılanlara bakınca, sanırsınız iki şehir arasında cenk olacak sanki!
Yapmayın arkadaşlar!
Etmeyin, eylemeyin!
Ardı arası bir futbol maçı ve her zaman olduğu gibi iyi oynayan kazanacak… Yahut bazen de olabildiği gibi top iki takımdan birisini sevmeyecek!
Kazanan üç puan alacak, kaybeden sıfır…
Ama geride ne kalacak?
Kin, nefret ve husumet…
Hiç gerek yok!
Hiç lüzum yok!
Neymiş, Erkan Sözeri’ye özel bir hınçları varmış…
İyi, güzel, hoş da…
Böyle bir hıncın var olması, rakip takıma ya da şehre küfür etmeyi mi gerektiriyor illa da?
Ona bakarsanız Erzurumspor camiasının da hakemlere hıncı var…
Şimdi adamların memleketine mi sövüyor Dadaşlar?
Bırakın bu işleri kardeşim!
Gelin Dadaşlar diyarına, çıkın sahaya, oynayın oyununuzu, destekleyin takımınızı ve misafire yakışır bir biçimde gidin…
Merak etmeyin!
Siz misafirliğin edep ve adabına uyarsanız; emin olun bu şehir size ev sahipliğinin en âlâsını yapar hem de…
Ne kalır geriye?
Dostluk ve kardeşlik…
Çünkü biz Giresun’u seviyoruz, yurdumuzun her vilayetini sevdiğimiz gibi…
Çünkü biz Giresunspor taraftarını da seviyoruz, takımını destekleyen her taraftarı sevdiğimiz gibi…
Ama ölçüyle…
Ama doğru…
Ama düzgün…
Çünkü sana, bana, bize, kısacası hepimize de böylesi yakışır!
Haksız mıyız?
