Türk Milliyetçisi gözümle; biraz bana, biraz bize, biraz az ve daha sonra çok gelişmiş ülkelere bakıyorum!
Gözlem yapmak, kıyaslamak, matematik ve felsefi düşünmek, tarihten çıkarılan sonuçlar, sosyolojik olarak insanların gözlerinin önlerine oldukça büyük ekranlar açarlar! Kendimizi ekranda dünya ile mukayeseli seyretme imkânı tanır!
Ben ekranda mesela ne görüyorum?
İngiltere Başbakan’ı Teresa May, 23 Tem 2017 de “Biz Türkiye’yi bölmek istemiyoruz! Güçlü bir Türkiye İngiltere’nin menfaatlerine daha uygundur” dedi.
Bu söylemi nasıl yorumladınız? Ben; istersek Türkiye’yi bölebiliriz veya İngiltere’nin menfaati neyi gerektiriyorsa onu yaparız, yâda İngiltere istikbali için dost veya düşman olmaya karar verir gereğini yapar, ülkelerin, duyguların, dostlukların kıymeti; menfaatimizin olduğu kadardır, diye yorumladım.
Bu ülkesi adına doğru bizim için yoruma çok açık olmayan bir milliyetçilik örneğidir!
Ve burada sormam gereken bir soruyu kendisini muhatap kabul eden her kişiye soruyorum; “Türkiye, İngiltere veya Almanya yâda Fransa, Amerika hakkında bu ülkeleri bölmek, parçalamak gibi kelimeler içeren bir yorum yapabilir mi? Duygusal olmayan, ayakları yere basan bir cevabımız var mı?
Onları konuşturan bilgi, bilginin hayata geçmesi, liyakat, adalet ve güce sahip olan milliyetçi düşünce şekilleridir.
Gelişmiş bu ülkelerdeki adalet sistemi devleti, kanuna saygılı her vatandaşını korumak üzere şekillendirilmiştir.
Trafikten, akademilere, yerli yabancı şirketlere, en üstte yönetenlerle en alt kademeden yönetilenlere kadar adalet ve sistem herkes için eşit ve aynı işlemektedir.
Atatürk gibi düşünüyorum; bir insan dünyayı değiştirebilir!
Yorumlar kişinin eğitimi, karakteri ve okuyup, anlayıp, düşünmesiyle doğru orantılı değişiklikler gösterir.
Gelişen ülkeler üreterek para kazanmanın, büyümenin, güçlü olmanın, dolayısıyla da egemen olmanın peşindeler. Güçlü ve egemen olmak devletleri dertlerden, risklerden uzak tutar. Gerçekten üretemiyor, gücünüzü geliştiremiyorsanız; egemen olamazsınız!
En iyi milliyetçi işini en iyi şekilde yapandır, sözü birçok yerde duvarlara asılıdır! Altından geçenler, fonksiyonel olanlar, liyakat sahipleri bu sözün gereğine ne kadar sadakat gösterirler, ülkemizde gereği için şartlar ve sistem ne kadar izin verir bunu kestiremeyiz?
Gelişen ülkelerde sadakat gibi duygusal kelimeler yerine psikomatematiksel olan bilgi, liyakat geçerli akçe olur! Milliyetçilikleri bu yüzden ülkeleri için sağlam zeminler yaratır!
Üretmeyen toplumlarda HARS ahlak erozyonu o milleti bitirir.