Rakibi Beşiktaş’ı eleyerek Ziraat Türkiye Kupası’nda çeyrek finale yükselen B.B. Erzurumspor, Trabzonspor’la eşleşti dün.
Beşiktaş’a göre çok daha zorlu bir rakip olacağını bidiğimiz Trabzonspor’a da, şehrimizi temsil eden mavi beyazlı ekibe de başarılar diliyoruz.
Başından beri ifade ettiğimiz gibi; kupa süreci dolayısıyla öyle çok da gerilmeye ve kasılmaya gerek yok…
Çünkü bizim hedefimiz belli; Süper Lig’e çıkmak.
Dolayısıyla takvim ilerledikçe oluşturduğunmz kadronun da güçlenmesi gerekecek; yani bir yerde ideal on birle hem kupada, hem de ligde mücadele etmek zorunda kalabiliriz.
Takımı yormanın…
Yorulmanın…
Enerjiyi paylaşmanın…
Sizce de bir gereği var mı?
Bizce yok…
En çok sevindiğimiz husus da şu:
Çeyrek finalde kazansak da, kaybetsek de, üzülmeyeceğiz; hatta tersine sevinç bile duyacağız…
Çünkü Trabzon’la kardeşiz biz…
Öyle ki…
Bir üst tura ha biz çıkmışız, ha Trabzonspor…
*
Gelelim bazı dindonlara!
Sosyal medyada öyle bir cirit atmaya başladılar ki, sormayın gitsin!
Bu hususta da hep diyoruz:
- Futbol kardeşliktir, dostluktur, dayanışmadır; konuşulması ve dinlenmesi belki de en çok keyif veren dillerden birisidir, diye…
Ama görüyoruz ki, ortalık bu dili bilmeyen dağlılarla dolu!
Ayılık ediyorlar resmen!
Şehirlerin arasında kin ve nefrete dayalı paylaşımlar yapıyor, kardeşlik duygularını hırpalamaya, örselemeye ve pençelemeye çalışıyorlar!
Neymiş!
Biz kimseyle kardeş olamazmışız, futbolda kardeşlik yokmuş!
Ulan hödük!
Sen ve senin gibilerle kardeş olmamız mümkün değil de; Erzurumspor olarak biz her insan evladıyla zaten kardeş bir kulübüz…
Kimsenin tavuğuna “kışt” dedik mi?
Demedik…
Biz, kendimiz için istemediğimiz bir işi, başkası için de istemedik…
Peki, kardeşliğimize kalleşlikle yanıt verenler olmadı mı geçmişte?
Oldu…
E, olsun…
Biz, bize yakışanı yaptık ya, o bile yeter…
