Pandemi başlangıcından bu yana ülkemizde toplam 2 milyon 721 bin test yapılmış…
181 bin 298 vaka tespit edilmiş…
153 bin 379 kişi iyileşmiş…
4 bin 842 kişiyi de kaybetmişiz…
Düşünebiliyor musunuz?
Neredeyse 5 bin kişi, bu illet yüzünden ayrılmış aramızdan…
Ve biz karşımızda duran bu vahim tabloya rağmen bildiğimizi okumaya, virüsü yok saymaya ve tedbirlere uymamaya devam ediyoruz…
Bilmiyoruz acaba hiç denk geldiniz mi?
Hani bazen ekranlarda virüse yakalanıp da, tedavi gördükten sonra iyileşen kişilere yer veriliyor ya!
Dinlediniz mi hiç ne diyorlar?
Bir tek cümleyle:
- Allah, düşmanın bile başına böyle bir iş vermesin, diyorlar…
Çünkü zor…
Çünkü meşakkatli…
Ve çünkü sonunun ne olacağı belli değil…
Evet…
Ayın on dördü gibi orta yerde duran bu hakikate rağmen bizler virüsle dalga geçmeye ve tedbiri-kuralı elden bırakmaya devam ediyoruz…
Dün denedik…
Kendimize bir güzergah seçtik ve saat 11.00 ile 12.00 arasında Cumhuriyet Caddesi, Gürcükapı ve Kongre Caddesi’ni gezerek maskesiz dolaşanları saydık…
Tamı tamına 236 kişi…
Üstelik bu rakama maskeyi çenesinin altına indirenleri katmadık bile!.. Onları da dahil edecek olsaydık, kuvvetle muhtemel 500’ün bile üzerine çıkacaktı bu sayı…
İyi de, neden?
Mart ayından başlayarak iki ay boyunca evlere boşuna mı kapandık biz?
Sokağa çıkma kısıtlamalarına boş yere mi katlandık?
Esnafın ve tüccarın kepengini bu yüzden mi kapattık?
Neden yaptık bunu?
Mücadele ederek virüsü etkisiz hale getirelim diye, öyle değil mi?
Evet, öyle…
Peki, ya şimdi ne yapıyoruz?
Ne olacak, onca emeği bir kalemde heba etmekle meşgulüz!
Maalesef ama öyle…
Şayet bunun başka bir tarifi varsa, onu da biz bilmiyoruz…
Sahi!
Siz biliyor musunuz?
