Erzurum, freni patlamış bir kamyon gibi yokuş aşağıdır gidiyor!..
Bundan iki ay önce kalkıp deselerdi ki; “Erzurum’da vaka sayıları 20 kat artacak” diye, kimseler inanmazdı, öyle değil mi?
Evet, öyle...
Ama ne oldu, “hayaldi” gerçek oldu…
Şöyle ki; Erzurum’da her gün ortalama 400-500 arasında test yapılıyor ve bu testlerden en az 70-80’i pozitif çıkıyor…
Mayıs ayına dönecek olursak!
Günde ortalama 150-200 test yapılıyor, pozitif vaka sayısı ise, taş çatlasın 4 ya da 5 oluyordu…
İlaveten…
Yine Mayıs ayında entübe edilen tek bir hastanın bile bulunmadığı Erzurum’da, yoğun bakım üniteleri de bomboştu…
Çok daha önemlisi…
Mayıs-Haziran ayları arasında çoğu zaman günlük bir tek pozitif vakaya bile rastlanmıyordu…
Ama ya şimdi?
“Sen mi bulaşıksın yoksa biz mi?” dercesine, Korona ile resmen yarış veriyoruz…
Günde en az 70-80 pozitif vaka ne demek, biliyor musunuz?
Böyle devam ederse önümüzdeki bir-iki ay içerisinde yoğun bakım ünitelerinde yer bile kalmaz demek...
Ve dahi…
Ölüm sayısının artması, vaka sayısının, iyileşen hasta sayısını da geride bırakması demek…
Bitmedi!
Bu gidişat böyle sürdüğü müddetçe ilerleyen günlerde Erzurum’a özel tedbirler alınır ve bazı kısıtlamalara gidilir demek…
Kimse kusura bakmasın ama hakikat ne yazık ki böyle!
Erzurum, freni patlamış bir kamyon gibi yokuş aşağıdır gidiyor ve çok hazindir ki, bu durum şoförün umurunda bile değil!
Şoför kim peki?
Kim olacak; “seleyi suya vermiş” olan bizler elbette…
Öyle ya! Adam akıllı maske takıyor muyuz, hayır!
Sosyal mesafeye uyuyor muyuz, hayır!
Hal böyle iken, ya ne olacaktı?
Virüs Erzurum’u terk-ü diyar edecek değildi ya!
Bulaştıkça bulaştı, yayıldıkça yayıldı ve gelinen nokta itibariyle korkunç bir büyüme hızına ulaştı…
Şimdi sıkı durun!
Bundan önce kaydedilen vakaların neredeyse tamamı Erzurum’un genellikle ilçelerine aitti…
Ve fakat şimdi rüzgar tersine döndü!
Öyle ki, en çok vakanın tespit edildiği ilçeler, Yakutiye, Palandöken ve Aziziye oldu…
Hülasa;
Erzurum, uçurumun kenarına doğru emin adımlarla ilerlemeye devam ediyor…
Ya aklımızı başımıza toplayıp, mücadeleye kaldığımız yerden devam edeceğiz…
Ya da o uçuruma tepe üstü çakılacağız vesselam!
Hani denilir ya:
“Takke düştü, kel göründü!” diye…
Biz de şöyle diyelim bari:
“Maske düştü, yol göründü…”
