Çocuktuk, daha evlerimizde televizyon yoktu.
Olanlarda ise siyah-beyaz gösteren televizyonlar vardı.
TRT ambleminden başka amblem yoktu ekranlarda…
Dedik ya!;;; Ekranlar siyah-beyazdı.
Genelde kahvehanelerde ya da yurt dışında çalışan vatandaşların evlerinde bulunuyordu televizyonlar…
***
18 yaşından küçükler, Kahvehane’ye giremez yazısı da bulunduğu için giremiyorduk, kahvehanelere…
Kahvehanenin camına yapışıyorduk adeta…
Ünlü spiker İlker Yasin, Arjantin’in kadrosunu sayarken ’10 Maradona’ dediğinde dünya dururdu adeta…
‘10 Diego Armanda Marado’ dendiğinde heyecanlanırdık, tüylerimiz diken diken olurdu.
***
Maradona’nın bir çalım atışını görmek için o an dünyaları vermeye hazırdık.
Maradona bir Arjantinliydi…
Arjantin’de doğmuştu ama sanki o dünyanın bütün ülkelerinin vatandaşıydı.
***
Kimse onun ırkına, dinine ya da yaşantısına bakmıyordu.
Herkes onun hayranıydı.
Maradona büyülü bir bücürcü, dünyanın en iyi futbolcusuydu. İnsanlar futbol dünyalarında Maradona’yı görüyordu.
***
Günümüzde sosyal medyanın ve iletişim araçlarının bol olduğu ortamda Maradona futbol oynasaydı, inanın dünyada milyonlarca insan Maradona’nın büyülüğü 10 numaralı formasını giyer, 24 saate üzerinden hiç çıkarmazdı.
Ne diyor Erzurumlu tiyatro üstadı Murat Balkuş: “Çocukluğumun bir parçası daha göçtü bu dünyadan. Benim dünyamın en iyisiydin.Hep öyle kalacaksın. Her mahalle maçında tek kavgamızdın sen, Maradona benim.”
***
Evet!;; O günlerde sokak futbolu vardı.
Okul bahçesinde, mahallede, sokak arasında boş bir alanda kıran kırana maçlar oynardık.
Tek aşkımız ve eğlencemiz futboldu.
Futbol kahramanlarının isimlerini kendimize yakıştırırken, herkes Maradona olmak isterdi.
Murat Balkuş’un da dediği gibi “Maradona” adını kendimize çok yakıştırırdık.
****
Evet!… Futbolun büyülüğü on numarasıydı.
Sihirli sol ayağıydı, Maradona…
Karpatların Hagi’si vardı.
Brezilya’nın Zico’su, Pelesi vardı.
Ama Maradona gibisi gelmedi futbolda bu dünyaya…
Messi uzaylı olabilir, Ronaldo dünyanın bir numarası olabilir ama kuşkusuz bana göre Maradona dünyanın en iyisiydi.
***
Yıl 1986 Yer Meksika…
Almanya ile Arjantin ‘Dünyanın en büyüğü’ olmak için kapışıyordu.
Ve o ilkokul çağlarımızda siyah-beyaz olan ekranlar renklenmişti.
Ama yinede TV’nnin köşesinde yine TRT yazıyordu.
Ramazan bayramı arifesiydi.
Ailemiz köyde buluşup bayram yapıyordu.
Dedim ya! O günlerde köylerde Televizyon yoktu.
Benim bayram da olsa köye gitmemem ve Almanya-Arjantin maçını izlemem gerekiyordu.
Amcamın evinde bir ortaokul öğrencisi olarak tek başıma kaldım.
Bir yaz gecesiydi…
Saatler ilerlemişti…
Oda da tek başıma ekranda Almanya-Arjantin maçını izlerken, uyku da sıkıştırdı.
İnanın, Maradona’nın sahadaki bir anını kaçırmamak için adeta kendi kendimi dövüyordum, uyuklamamak için…
Bilmem kaç kez banyoya girdim, elimi yüzümü soğuk su ile yıkamak için…
***
Eee, bu kadar yaptığım fedakarlıkları okuyunca anlamışsınızdır ne kadar Maradonacı olduğumu…
Evet! Arjantin, Mavi-beyazdı…
Yani Erzurumspor’un formasıyla aynıydı.
Eee, bir de takımın 10 numarası Maradona olunca, işte o gün Dünya Kupası’nda Arjantinli olmuştum.
O gün bugündür Türkiye’nin dışında Dünya Kupalarında hep Arjantin taraftarı oldum.
Evet, Dünya “10”u kaybetti!
Çocukluğumun Kahramanıydı Maradona…
Futbol topunu en iyi saydıran adam oydu.
Meşin yuvarlakla dans ediyordu.
Sahaya çıktığında tango yapıyordu.
Diego Armando Maradona, futbol diline çok yatkın ve sempatik bir isim olduğu için dünya çocukları kendilerine ‘Maradona’ benzetmesi yapıyordu.
Futbol sahalarından çok yıldız geldi geçti. Hatta bir çokları gibi bana göre de Uzaylı olan Lionel Messi, ve CR Ronaldo, Pele hepsi büyük futbolcular ama ‘MARADONA’ tek…
***
Evet, 25 Kasım’da dünya futbolunun kalbi durdu.
Futbolda örneği olmayan adam Maradona’yı kaybettik.
Yasa boğdu tüm dünyayı bücür adam…
Mavi-beyaz Arjantin forması ve 10 numara en çok da ona yakışıyordu.
Futbolu tüm dünyaya sevdiren ve 10 numarayı büyülü kılan adam. Huzur içinde yat.
Tüm dünya futbolunun başı sağ olsun.
